Zondagavond een mailtje van Peter Noé: ziek. Maandagmorgen een telefoontje van Peter Bergen: ziek. Nog even gebeld met De Kwakel, maar als we uitstellen, kunnen zij er geen 4 op de been brengen. Of het waar is of niet, toch maar besloten om dan met drie man heen te gaan.
Kunst & Genoegen rook zijn kans – zo bleek achteraf. De sterkste speler werd op 4 gezet, nummer twee op 3 enzovoort. Niet leuk voor Jan Bakker, die nu de zwaarste tegenstander kreeg, en niet leuk voor Richard, die zes uur onderweg was voor een makkie.
Bij het invullen van de namen voelde ik wel nattigheid toen ik Wim Könst op 3 zag staan. Het leek me niet goed om die tegenover Jan te zetten, dus liet ik bord 2 maar leeg. Ik heb me voorgenomen om voor elke volgende wedstrijd de ratings van de tegenstander in het hoofd te prenten en de namen achter die van de tegenstander te zetten!
1. Jos Harte – Richard Bos 0 – 2
1. 32-28 16-21; 2. 37-32 11-16; 3. 41-37 7-11; 4. 47-41 1-7;
5. 31-27 19-23; 6. 28x19 14x23; 7. 33-28 9-14; 8. 28x19 14x23;
9. 39-33 10-14; 10. 44-39
Het is snel, maar er moet meteen maar een diagram tegenaan.
Warempel is er even een dreiging in de partij, maar eerst is wit nog aan zet. 
39. 23-18 9-13; 40. 18x09 14x3; 
Ho! Zojuist vallen Het Damspel én De Problemist bij me in de brievenbus. Dat wordt een drukke en gezellige Kerst dus.
De spoeling wordt dun, maar ik had in deze stand nog een heel klein beetje hoop dat het goed voor me zou aflopen. Ook 34-30 is nu bijvoorbeeld verboden, maar de zetjes die erin zitten zijn zo eenvoudig dat een beetje tegenstander ze wel ziet.
Even een diagram voor de tussenstand. Zwart heeft het centrum en lijkt daardoor iets sterker te staan, te meer daar aan beide flanken voor verdediging is gezorgd.
Zou het nu toch nog interessant worden?
Bij de volgende zet staat een vraagteken en de stand is de moeite waard.
Zwart moet nu 7-11, waarop (A) 32-28 23x32, 27x38 11-16, 38-33 16x27, 34-29 27-32 en ik had op de teruygweg in de kofferbak mogen zitten. Of (B:) 21-16 17-22, 16x7 12x1 !!, 45-40 22x31, 26x37 en dat ziet er al even beroerd uit.
Kan 38-33? Dat moet u maar eens uitproberen. Na 14-10, 18x36, 26-31 haalt zwart wel een dam, maar die kost wel erg veel hout. Wellicht is de beste zet voor zwart daarom wel 22-28x27 en wit raakt nog meer van zijn centrum kwijt. Veel leuker is 18-23, maar gegarandeerd dat wit dan weer ruilt met 34-29 of eerst zelfs 33-28.
33. 30-25 11-17; 34. 22x11 6x17; 35. 36-31 13-18;
Met 33-28 verliest wit een schijf: 23x32, 31-26 13-19 enz. Na 34-30 krijgt zwart een dam: 25x34, 39x30 21x32, 38x27 16-21 enz. Het enige speelbare lijkt 34. 33-29 21x32; 35. 38x27 en bijvoorbeeld 23-28; 36. 29-24 12-17; 37. 31-26 2-8; 38. 43-38 7-11; 39. 44-40 18-23; 40. 24-20 14-19; 41. 27-22 en goed beschouwd is er voor wit nog geen vuiltje aan de lucht, alleen zal het wel wat tijd kosten om het allemaal uit te rekenen.........
Flits geeft de voorkeur aan 20-24 om een beetje grip op het centrum te houden, maar na 27-21 16x27; 32x21 24-30; 43-39 30-35; 38-32 35x44; 39x50 15-20; 42-38 20-24; 50-45 17-22; 28x17 11x22; 34-29 12-18; 29x20 25x14; 31-27 22x31; 36x27 is het ook over voor zwart. 
Je zou denken dat in plaats van het gespeelde 7-12, hier 13-19 verplicht is, en Flits geeft dan ook aan: 22-18 11-16; 42-37 6-11; 28-23 19x28; 32x23 21-26; 18-13 11-17 (Ik zou dan zeggen 7-12 ....); 36-31 en dan mogen we het zelf verder uitzoeken. Ik zou na 13-19 eerder denken aan 34-29x29 en zwart is gedwongen terug te ruilen, waarna het toch wel aardig bekeken is.
De beste zet volgens Flits is nu 11-17, waarop 27-22 18x27; 31x11 6x17; 36-31 13-18; 31-27 8-13; 27-22 18x27; 32x12 23x43; 49x38 19-23; 38-33 29x38; 42x33. Die witte voorpost wordt direct niet weggeslagen, maar of ik voor deze variant veel zou voelen, hoeft u me niet te vragen. Zo ging het:
Die aandacht vraag ik omdat mijn computerprogramma wil dat zwart een schijf offert: 29-34; 30x39 14-20; 25x14 9x20. Ik zou niet zo maar een schijf cadeau geven, maar pas op wat er dreigt! 
32. 44-40.
Een behoorlijke fout, totaal niet doorgerekend, maar hoe gevaarlijk is het? 23-29 met twee mogelijkheden:
46. 39-341 Cor Westerveld – Co Filmer 2-0
2 Richard Bos – Frans Groot 0-2 w.n.o.
3 Nico Leemberg – Bertus Groot 1-1
4 Hans van der Veen – Jan Bravenboer 2-0
Wat valt er van deze wedstrijd nog te zeggen. Ik heb alleen de notatie van mijn eigen partij en daar valt niet zo heel veel over te zeggen.
We hadden deze wedstrijd met zo groot mogelijke cijfers moeten winnen, om voordeel te hebben in het geval er aan het eind een paar clubs op gelijke hoogte staan. Ik had het zo mooi bedacht allemaal: Cor-Richard-Nico-Peter spelen, dan zou ik rustig voor de koffie etcetera kunnen zorgen en tussen door wat partijtjes met Chris dammen.
Woensdag meldde Peter zich af. Dat was een tegenvaller dus. Ik heb Peter K. nog gevraagd, die wilde graag komen maar had toevallig vrijdagavond een etentje met het werk van zijn vrouw en daar kon hij niet onderuit. Dan toch Chris maar weer afzeggen en zelf meespelen en onderwijl de koffie verzorgen.
Richard was deze dag vrij, dus kon ik hem mooi op de heenweg oppikken en later weer thuis brengen. Maar in de loop van de middag werd duidelijk dat zijn vriendin laat thuis zou zijn en Richard zat dus met de oppas van zijn kinderen. Maar, geen nood: om half acht zou ze wel thuis zijn en dan zou hij op de fiets komen. Hij fietste wel meer van Wervershoof naar Enkhuizen. Alleen zou hij dan wel een stuk minder tijd voor de partij hebben, maar dat zag hij niet als probleem.
Net toen we begonnen waren, belde hij weer, maar nu met de boodschap dat het té laat zou worden. Zo! 2-0 voor de gasten. Frans Groot nam het heel sportief op en bood meteen aan dat hij dan de koffie wel wilde verzorgen. Wel sneu voor hem dat hij nu geen tegenstander had. Had ik toch Chris maar meegenomen!
De avond verliep verder rustig, maar tegen de tijdscontrole ontspon zich een discussie op bord één. Cor had een paar streepjes op zijn notatiebiljet gezet, maar Co schreef al een poosje helemaal niet meer en Cor wees hem erop dat noteren verplicht is. Na wat onvriendelijk heen en weer gepraat gaf Co de partij op.
Was de discussie terecht? Ja, want schrijven is inderdaad verplicht, zo staat het in de wedstrijdbepalingen die iedereen heeft gehad. Maar je mag ook een poosje niet noteren. Het KNDB reglement zegt vervolgens:
Als een speler zodanig in tijdnood is dat het bijhouden van de notatie redelijkerwijs niet van hem gevergd kan worden, mag hij stoppen met noteren tot de tijdnood voorbij is.
Hierna moet hij de notatie meteen, en wel in zijn eigen bedenktijd, alsnog bijwerken. Als beide spelers de notatie moeten bijwerken, wordt de bedenktijd die dit kost door beide spelers gedeeld.
Dat is vrij duidelijk maar niet eerlijk. Kees speelt tegen Jaap, allebei noteren ze niet meer, Kees vanaf de 48ste zet, Jaap vanaf de 25ste zet. Kees is in 1 minuut klaar met het bijwerken van zijn notatie, maar Jaap doet er ruim een half uur over. Dan gaat ook de klok van Kees een kwartier vooruit. Je zou gewoon beider klok moeten laten doorlopen tot het moment waarop ze de notatie hebben bijgewerkt. Ik vind dat hele opschorten van de notatie trouwens een beetje flauw gedoe. De regels zijn in ons geval: 50 zetten in 1½ uur, inclusief notatieplicht. Je weet precies waar je aan toe bent, dus daar houd je dan maar rekening mee.
Was het sop de kool waard? Dat is andere koek. Ik weet niet hoe het met de klokken was, maar ik heb de indruk dat van geen van beiden redelijkerwijs niet meer gevergd kon worden dat zij noteerden. In zo’n geval is het terecht dat je je tegenstander erop wijst. Je zou hem er ook op wijzen dat hij moet zetten voordat hij de klok indrukt.
Maar ... op het moment dat de discussie ontstond was de stand tussen beide heren zo dood als een pier. Het enige wat Co nog kon doen was zijn schijven één voor één offeren. Alleen – zo was mijn indruk – hadden beide spelers dat niet in de gaten. Hun aandacht was van het spel afgeleid door de klok en de pen. En dat moet je als dammer nooit doen: je laten afleiden, door wat dan ook.
Even dacht ik dat Chris de Jonge achter het bord zat, maar dat ging al snel over.
Zie diagram.
De stand is na de 38ste zet van wit.
Wit dreigt al met 24-20, ook als zwart 14-19 zou spelen.
Na de 15de zet van wit speelde ik even argeloos als dom 10-14.
Wit speelde dus 34-29, maar wat gebeurt er op 48-42? 18-22; dan nu 34-29 23x34; 30x39 12-18!!!; 36-31 (A) 18-22; 42-38 22-28; 31-26 en geloof me of niet, maar wit gaat dit gegarandeerd winnen. 
Er zit nu iets interessants in. Zie daarom het diagram.
Zwart dreigt met 23-28.
Op dezelfde clubavond signaleerde ik ook nog dit standje tussen Cees de Jong met zwart en Jan de Beurs, 65 jaar lid, met wit.
Veel anders kan er niet dan dit: 
De laatste zetten waren 2-8 en gedwongen 36-31 geweest.
In de diagramstand overwoog ik nog 3-9 met eventueel op 
De actieve dammer herkent de stand meteen, maar misschien is het u nog ontgaan.
30 november 
Op 40-34 of 39-34 volgt het damzetje 17-22, 23-29.
Een combinatie is altijd leuk voor de omstanders, maar voor de analisten is het nog veel leuker om te kijken naar de laatste zet vóórdat die combinatie kwam. Neem nu deze partij, geplaatst in het Noord-Hollands Dagblad van 12 december. (Vindt u die lichtgele damschijven zonder randje ook zo irritant?)
Je denk dan dat 50-44 geen kwaad kan, maar het bleek de verliezende zet te zijn.
Plaats een zwarte schijf bij op de velden 1, 10 en 14, verplaats de witte schijf 46 naar 36, die van 23 naar 42, die van 30 naar 25, die van 34 naar 40, die van 43 naar 48 en zet er witte schijven bij op 45, 47 en 50.
Zwart lijkt het moeilijk te hebben.
Over elke zet kun je nu een heel verhaal schrijven, maar ik zal proberen het kort te houden.